مواد شیمیایی نرم کننده در تصفیه آب

در زمینه تصفیه آب، مواد شیمیایی نرم کننده موادی هستند که برای حذف یا کاهش غلظت مواد معدنی که باعث سختی آب می شوند، در درجه اول یون های کلسیم و منیزیم استفاده می شوند. سختی آب به مقدار نمک های کلسیم و منیزیم محلول در آب اطلاق می شود.

لیست مواد شیمیایی نرم کننده تصفیه آب

در اینجا برخی از مواد شیمیایی نرم کننده و روش های معمول مورد استفاده آورده شده است:

• آهک (هیدروکسید کلسیم):

آهک اغلب در فرآیندی به نام نرم کردن آهک یا نرم کردن آهک-سودا استفاده می شود. این شامل افزودن هیدروکسید کلسیم (آهک) به آب است که با یون های کلسیم و منیزیم واکنش می دهد و رسوبات نامحلول را تشکیل می دهد که می توانند حذف شوند.

• کربنات سدیم (خاکستر سودا):

کربنات سدیم که به نام خاکستر سودا نیز شناخته می شود، در روشی به نام نرم شدن خاکستر سودا استفاده می شود. این شامل افزودن کربنات سدیم به آب است که با یون های کلسیم و منیزیم واکنش داده و رسوباتی را تشکیل می دهد که می توان آنها را حذف کرد.

• رزین های تبادل یونی:

رزین های تبادل یونی مواد مصنوعی هستند که برای تبادل یون در آب طراحی شده اند. در نرم‌سازی آب، از رزین‌های تبادل کاتیونی برای حذف یون‌های کلسیم و منیزیم از طریق مبادله با یون‌های سدیم استفاده می‌شود. رزین ها با محلول آب نمک حاوی غلظت بالایی از یون های سدیم بازسازی می شوند.

• عوامل کیلاتور:

عوامل کیلاتور مانند اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA) یا اسید نیتریلوتری استیک (NTA)، می توانند از نظر شیمیایی با یون های کلسیم و منیزیم متصل شوند و کمپلکس های پایداری را تشکیل دهند که محلول در آب باقی می مانند. این عوامل در برخی از فرآیندهای نرم‌کننده صنعتی استفاده می‌شوند.

• اسمز معکوس (RO):

اسمز معکوس یک فرآیند تصفیه است که می تواند انواع مواد محلول از جمله یون های کلسیم و منیزیم را از آب حذف کند. از یک غشای نیمه تراوا برای جداسازی ناخالصی ها از آب استفاده می کند.

توجه به این نکته ضروری است که انتخاب روش نرم کننده یا ماده شیمیایی به عواملی مانند ترکیب آب خاص، سطح نرمی مطلوب و استفاده مورد نظر از آب نرم شده بستگی دارد. مشاوره با متخصصان یا کارشناسان تصفیه آب می تواند به تعیین مناسب ترین روش نرم کننده برای یک موقعیت خاص کمک کند.